Σχολική φοβία..

Η καινούργια σχολική χρονιά σε περίπου μια εβδομάδα θα ξεκινήσει με τα 'πρωτάκια' να αντιμετωπίζουν την μεγαλύτερη μετάβαση στη μέχρι τώρα ζωή τους..Η φοβιά που μπορεί να αντιμετωπίζουν τα παιδιά δεν είναι παράλογη αν σκεφτεί κανείς ότι αποχωρίζονται το οικείο οικογενειακό και προσχολικό περιβάλλον.Πλέον τα 'πρωτάκια' μας είναι αντιμέτωπα με ενα νέο περιβάλλον, καινούργιους ανθρώπους, ανεξερεύνητους χώρους και άγνωστα παιδιά. Ενα λοιπόν μικρό ποσοστό (4%-5%) παιδιών αντιμετωπίζουν αυτό που ονομάζουμε σχολική φοβία/άρνηση. Η σχολική φοβία ορίζεται ως "η διστακτικότητα ή άρνηση του παιδιού να πάει στο σχολείο εξαιτίας αγχους που σχετίζεται με το καινούργιο σχολικό περιβάλλον ή/και τον αποχωρισμό από τη μητέρα του''. Συχνά η σχολική φοβία συνδέεται και με το γεγονός ότι πλέον το παιδί βρίσκεται σε ένα χώρο χωρίς παιχνίδια αλλά με θρανία και καρέκλες όπου καλείται να ανταποκρίνεται σε ομαδικές εντολές και γενικότερα να μάθει όλες τις υποχρεωσεις που 'πρέπει' να έχει κάθε μαθητής. Πλέον το παιδί πρέπει να σταθεί σε αυτό το καινούργιο πλαίσιο -και το σχολικό αλλά και το οικογενειακό- σαν μαθητής. Για κάποια παιδιά το νέο αυτό πρόγραμμα και οι νέες απαιτήσεις μπορεί να τους φοβίσουν. 

Πώς λοιπόν μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν και να προετοιμάσουν τα παιδιά τους για αυτή την επερχόμενη αλλαγή;;

• Είμαστε συναισθηματικά έτοιμοι εμείς σα γονείς να αφήσουμε το παιδί να αυτονομηθεί και να ανεξαρτητοποιηθεί, καθώς πολλοί γονείς χρειάζονται χρόνο να προσαρμοστούν στην ιδέα ότι το παιδί τους θα φύγει από το σπίτι.
• Ενισχύουμαι συναισθηματικά το παιδί λέγοντάς του: Είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρεις! ή Είμαι πολύ περήφανη για σένα!κ.α.
• Δεν μεταφέρουμε το δικό μας άγχος για τις σχολικές του επιδόσεις στο παιδί καθώς αυτό είναι κάτι το οποίο θα δυσκόλευε ακόμη περισσότερο την προσαρμογή του στο νέο περιβάλλον.
• Δημιουργούμε ενα σταθερό καθημερινό πρόγραμμα για το παιδί (ώρες ύπνου, φαγητού, παιχνιδιού και μελέτης)
•  Η συνεργασία γονέων-σχολείου έχει επίσης μεγάλη σημασία για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της σχολικής φοβίας.Οι γονείς μπορούν να μοιραστούν το πρόβλημα με το προσωπικό του σχολείου με σκοπό  να συμβάλλει από τη δική του πλευρά στη σταδιακή επανένταξη του παιδιού στο σχολείου.
• Το υποστηρικτικό κλίμα στην τάξη, τα σαφή  όρια από την πλευρά του δασκάλου αλλά και η θερμή  υποδοχή του παιδιού στην πόρτα από το δάσκαλο για κάποιο διάστημα , έτσι ώστε να ενισχυθεί ο αποχωρισμός από το γονιό,θα εξομάλυναν τη φοβική αντίδραση του παιδιού προς το σχολείο.
• Τέλος, εμπιστευόμαστε το παιδί μας ότι θα τα καταφέρει και του δίνουμε χρόνο να προσαρμοστεί σε αυτή τη νέα του ζωή!

 

Εύχομαι καλή και δημιουργική σχολική χρονιά σε όλους τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς!

 

 

Πηγές: Βίκη Παυλίδη, Εκπαιδευτική Ψυχολόγος

www.e-psychology.gr